Much has indeed been written on the contributions of Muslims of the Indian subcontinent to the tottering Ottoman Empire, and, subsequently, to the Turkish Republic which, de facto, took over the governance from the Caliph-Sultan in the first decade of the twentieth century. However, the existing literature and research published on this subject has, largely, overlooked the role of many stalwarts who did not belong to Northwest India. Moreover, the period which the literature and research published begins mostly from the beginning of the twentieth century, ignoring fully, or in great part, the role of Indian Muslim contributions from the 1870s. Moreover, many moving testimonies available in Urdu have remained untranslated thus far. Even where important events have been mentioned, interesting and critical details of the events are still missing. Making use of material in Urdu and personal interviews, the exemplary contributions of the scholars of the Deoband, led by Qasim Al-Nanawtwi (1832-1880), in the 1870s figures were referred prominently in the thesis. Also, are brought to the fore the financial contributions from India as compared to the rest of the Muslim world, drawing on the research of a Japanese researcher which does not find mention in the mainstream literature on the subject. Similarly, this thesis focuses on aspects of the Khilafat-inspired Mappila Uprising which have been inadequately dealt with in English language works. This researcher undertook a field trip for this purpose and interviewed many contemporary historians in Malabar. Elegiac poems written by Allama Shibli (1857-1914) have been translated into English by the researcher himself and published in this thesis in the context in which they were written. Another first is the English translation of some aspects of the life of Mohammed Ali Jauhar (1878-1931) from his Urdu biography by Daryabadi (1892-1977). To set the context for the narrative, the decline of Muslim political power in India and the decline of the Ottoman empire during the late eighteenth and early nineteenth centuries have been dealt with at great length. Additionally, the efforts made in India and Turkey to stem the decline and restore the dignity of the said communities are included. There are many useful lessons that contemporary Muslim minorities can learn from the momentous events that took place during the 1874 to 1924 period mentioned in the thesis.

خلاصة البحث

لقد كُتب الكثير بالفعل عن مساهمات مسلمي شبه القارة الهندية في الإمبراطورية العثمانية المترنحة، وبالتالي للجمهورية التركية التي، بحكم الواقع، تسلمت الحكم من الخليفة السلطان في العقد الأول من القرن العشرين. ومع ذلك، فإن الدراسات والأبحاث الحالية المنشورة حول هذا الموضوع قد أغفلت إلى حد كبير دور العديد من النشطاء الذين لا ينتمون إلى شمال غرب الهند. علاوة على ذلك، فإن الفترة التي نُشرت فيها الدراسات والأبحاث تبدأ في الغالب من بداية القرن العشرين، متجاهلة تمامًا، أو إلى حد كبير، دور مساهمات المسلمين الهنود في سبعينيات القرن التاسع عشر. علاوة على ذلك، ظلت العديد من الشهادات المؤثرة المتوفرة باللغة الأردية غير مترجمة حتى الآن. حتى في حالة ذكر الأحداث المهمة، فإن التفاصيل المهمة والحاسمة للأحداث مفقودة. باستخدام المواد باللغة الأردية والمقابلات الشخصية، تظهر المساهمات النموذجية لعلماء الديوبند، بقيادة قاسم النناوتوي (1832-1880)، في سبعينيات القرن التاسع عشر بشكل بارز في الأطروحة. كما يتم إبراز المساهمات المالية من الهند مقارنة ببقية العالم الإسلامي، بالاعتماد على بحث أجراه باحث ياباني لم يرد ذكره في الدراسات السائدة حول هذا الموضوع. وبالمثل، تركز هذه الأطروحة على جوانب من انتفاضة مابيلا المستوحاة من الخلافة والتي لم يتم التعامل معها بشكل كافٍ في الأعمال الإنجليزية. قام الباحث برحلة ميدانية لهذا الغرض وأجرى مقابلات مع العديد من المؤرخين المعاصرين في مالابار. تمت ترجمة القصائد المرثية التي كتبها العلامة شبلي (1857-1914) إلى اللغة الإنجليزية من قبل الباحث نفسه ونشرت في هذه الأطروحة في السياق الذي كتبت فيه. الأول هو الترجمة الإنجليزية لبعض جوانب حياة محمد علي جوهر (1878-1931) من سيرة حياته باللغة الأردية بواسطة داريابادي (1892-1977). لتعيين سياق السرد، تم التعامل بشكل مطول مع تراجع القوة السياسية الإسلامية في الهند وانهيار الإمبراطورية العثمانية خلال أواخر القرن الثامن عشر وأوائل القرن التاسع عشر. بالإضافة إلى ذلك، تم تضمين الجهود المبذولة في الهند وتركيا لوقف التدهور واستعادة كرامة المجتمعات المذكورة. هناك العديد من الدروس المفيدة التي يمكن للأقليات المسلمة المعاصرة أن تتعلمها من الأحداث الجسيمة التي وقعت خلال الفترة من 1874 إلى 1924 المذكورة في الأطروحة.

Hint yarımadasındaki Müslümanların Osmanlı İmparatorluğu’na ve daha sonra yirminci yüzyılın ilk on yılında Halife Sultan’dan Osmanlı topraklarının yönetimini fiilen devralan Türkiye Cumhuriyeti’ne katkıları hakkında gerçekten çok şey yazılmıştır. Bununla birlikte, bu konuda yayınlanan mevcut literatür ve araştırmalar, büyük ölçüde, Kuzeybatı Hindistan’a ait olmayan birçok taraftarın rolünü gözden kaçırmıştır. Dahası, bu konudaki literatür ve araştırmaların yayınlandığı dönem çoğunlukla yirminci yüzyılın başından itibaren başlıyor ve 1870’lerden itibaren Hint Müslüman katkılarının rolünü tamamen ya da büyük ölçüde görmezden geliyor. Ayrıca, Urduca kaleme alınan pek çok duygusal tanıklıklar bugüne kadar çevrilmemiştir.Önemli olaylardan bahsedilse bile, olayların ilginç ve kritik detaylar eksik kalmıştır. Bu tez, nitelikli yaklaşım ve röportajlar, vaka çalışmaları ve fenomenoloji gibi yöntemleri kullanarak boşlukları doldurmaya çalışmıştır. Nadir materyal ve kişisel görüşmelerden yararlanarak, 1870’lerde Qassim Nanawtwi liderliğindeki Deoband bilim adamlarının örnek katkıları tezde belirgin bir şekilde yer almaktadır. Ayrıca, konuyla ilgili ana akım literatürde yer almayan bir Japon araştırmacının çalışmalarından yararlanarak Müslüman dünyasının geri kalanına kıyasla Hindistan’dan yapılan mali katkıları öne çıkarıyor. Benzer şekilde, bu makale Khilafat’tan ilham alan Mappila ayaklanmasının başka yerlerde yeterince ele alınmayan yönlerine odaklanmaktadır. Bu araştırmacı bu amaçla bir saha gezisi yaptı ve Malabar’daki birçok çağdaş tarihçiyle röportaj yaptı. Allame Shibli tarafından yazılan ağıtlar, araştırmacının kendisi tarafından İngilizce’ye çevrildi ve bu tezde yazıldıkları bağlamda yayınlandı. Bir başka ilklerden birisi de, Muhammed Ali Jauhar’ın hayatının bazı yönlerinin Daryabadi tarafından Urduca biyografisinden İngilizce çevrilmesidir. Çalışmanın bağlamını belirlemek adına, Hindistan’daki Müslüman siyasi gücünün azalması ve on sekizinci yüzyılın sonlarında ve on dokuzuncu yüzyılın başlarında Osmanlı İmparatorluğu’nun çöküşü detaylı bir şekilde ele alınmıştır. Ayrıca, Hindistan ve Türkiye’de yapılan çabalar bahsedilen toplumların gerilemesini durdurmak ve itibarini yeniden kazandirmaktadir. Çağdaş Müslüman azınlıkların tezde belirtilen 1874-1924 döneminde meydana gelen önemli olaylardan öğrenebilecekleri pek çok yararlı dersler içermektedir. Önemli olarak, bu araştırmacı çalışmanın başında İngilizce, Arapça ve Türkçe olarak internet üzerinden bir anket gerçekleştirdi. Bu, 250 katılımcının çoğunda, Müslüman Hintlilerin Türkiye’deki kardeşlerine yaptıkları katkılarla ilgili üzücü bir farkındalık eksikliğini ortaya çıkardı. Ek 1, 2 ve 3, anket sorularını ve cevapların özetini detaylandırmaktadır. Aynı derecede önemli olan, farkındalığı artırmak ve izleyiciler arasında gurur duygusu yaratmak üzere araştırma bulgularına dayanan 27 ses-video klibin üretimidir. Ek 4 de aynı konuyu detaylandırmaktadır. www.turkvehint.org adlı website, araştırma bulgularını sürekli güncellemeye devam etmektedir.